Hestia – w mitologii greckiej córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa, Demeter i Hery oraz Posejdona i Hadesa. Ślubowała dziewictwo, jak Artemida.
Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Hestia
reprezentowała moralną ideę czystości i trwałości rodzinnego życia.
Każde nowo narodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono
dookoła ogniska oddając je Hestii w opiekę. Matka panny młodej rozpalała
pierwszy raz ogień w nowym domu płomieniem pochodzącym z jej świątyni.
Gość przychodząc do domu, w którym nie był mile widziany, musiał złapać
się krawędzi ogniska. Odtąd gospodarze nie mogli mu nic zrobić.
Kult Hestii miał rodowód praindoeuropejski. Jest to przypuszczalnie
jedno z najstarszych bóstw europejskich. Odpowiednikiem Hestii w mitologii rzymskiej jest Westa.
Hestia także według wielu źródeł należała do bogów olimpijskich.
Była ona najłagodniejszym z bogów i nigdy nie brała udziału w ich
sporach. Nigdy nie schodziła także na Ziemię (cały czas pozostawała na
Olimpie). Była najstarszą z córek i to ją, jako trzecią, połknął Kronos. Według niektórych źródeł oddała swoje miejsce na Olimpie Dionizosowi, ponieważ chciała opiekować się świętym ogniem na Ziemi.
Imieniem bogini została nazwana jedna z planetoidJej atrybutami była pochodnia i ognisko.
Nie miała świątyni ponieważ każde ognisko domowe było jej ołtarzem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz